سراي بي دل

  یه سالی هست که رفتی و ندادی خطی از حالت گمونم گشته ای آزاد نسیمه لا پرو بالت ! نمک خوردی تو عمری و به شیرینی طلب کردی تموم اون چیزایی که   نبوده از ازل مالِت یه روزی می پرستیدی من و ،  رویای هر سراي بي دل...